Meneer Janus is weer eens bij de doe-het-zelfwinkel Alpha tot Omega, een voor hem duistere wereld vol codes en geheimtaal. Ooit werd hij er door een klusser naar toe gestuurd met de opdracht een ‘sokkie 12’ te bemachtigen. Maar zoals altijd begrepen de heren van de klusmarkt niet waar hij het over had. Misschien sprak hij het verkeerd uit. Hij had net zo goed kunnen zeggen: ola frougola it kekkersang. Of: pouri youri hujabberig. Hij zal het nooit leren om met schwung en zwier bouwtechnische begrippen over zijn lippen te laten komen.
Nu kijkt meneer Janus naar een kast. Hij moet kiezen tussen een kast met openslaande deuren en een kast met een schuifwand. De bouwmarktmeneer moet lachen. ‘U heeft het nu over de tuindeuren in een woonkamer’, zegt hij meesmuilend. ‘O pardon’, zegt meneer Janus. En zonder kast verlaat hij het pand. Deze wereld bevindt zich in een andere dimensie. En hij heeft zin om net als zijn cavia in een kartonnen doos te gaan zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten