Toestand

Met angst en beven heeft meneer Janus naar de toespraak van Moebarak geluisterd. Wat zei die man nou precies? Janus kon er geen chocolade van maken. Het enige Egyptisch wat hij spreekt is ‘sebagalgeer’, wat ‘goedenavond’ betekent. Daar kom je op het Tahrirplein ook niet ver mee. Wanneer zou Beatrix vertellen dat ze opstapt? Janus moet er niet aan denken. Hij is een enorme fan van Beatrix. Gelukkig staat er nog geen menigte op de Dam te roepen dat ze moet opstappen. Dat deden ze in 1980, toen ze nog moest komen, wél. Wat een toestand in de wereld, denkt onze held op sokken. Was G.B.J. Hiltermann er nog maar…

Oerlemans

'Oerlemans wil Eyeworks verkopen' kopt de krant vandaag. Dat vindt meneer Janus, onze held op sokken, een buitenkansje. Hij heeft altijd al iets onduidelijks willen bezitten. Dus geïnteresseerd leest hij verder. Bronnen zeggen dat oprichter Reinout Oerlemans en investeringsmaatschappij Van den Ende & Deitmers aan zakenbank Goldman Sachs hebben gevraagd om te kijken of er interesse is onder kapitaalkrachtige partijen. Janus denkt na. Is hij een kapitaalkrachtige partij? Hij belt met zijn bank. ‘Er staat 94 euro en 33 cent op uw rekening, meneer Janus’, zegt een vriendelijke medewerker.
‘Is dat voldoende voor de overname van Eyeworks?’ vraagt Janus. Alles wat nu op de telefoonlijn volgt is stilte. Dan zegt de bankmedewerker: ‘Ik zou nog even doorsparen als ik u was.’

‘Prima. Bedankt voor de tip’, antwoordt Janus. ‘By the way, kan ik nu wel een warm hamkaasbroodje kopen bij de echte bakker?’
‘Ik denk dat dat wel gaat lukken’, zegt de bankmedewerker.
Even later kauwt Janus gelukzalig op een warm hamkaasbroodje. Er zit ook een positieve kant aan de zaak, denkt hij. Het scheelt allemaal een hoop rompslomp. En als je goed ruikt, ruik je de lente. En nu begint meneer Janus zowaar te fluiten.

Dankbaar

Dit is een waar gebeurde geschiedenis

Meneer Janus maakt niet veel mee de laatste tijd. Vertwijfeld vraagt hij zich af waarom andere mensen zo’n geweldig druk en interessant leven hebben. Waarom hij niet? En zo kan hij nog wel jaren blijven piekeren. Op een dag ontmoet hij echter een mevrouw die ook niets meemaakt. Ze zit op een bankje de eendjes te voeren. Dat is het enige waar ze nog bevrediging uithaalt, de grappige eendjes. Verder staart ze over de grassprieten en de struiken naar de horizon. Nou ja, de horizon…. Er staan huizen voor de horizon. Meneer Janus gaat met een boterhammetje naast haar zitten en raakt in gesprek. ‘Ik ga zelfmoord plegen’, zegt de vrouw opgewekt. Meneer Janus neemt net een hap. ‘En hoe dacht u dat dan te gaan doen?’ vraagt hij zodra hij uitgekauwd is. Hij denkt: dat doet maar alsof het niks is. Terwijl je er toch heel wat voor in huis moet hebben om zelfmoord te plegen.
‘Ik spring van een dak af’, zegt ze terwijl ze schuchter naar hem kijkt.
‘Zo zo’, zegt Janus. ‘En welk dak zal dat dan wel wezen?’
Ze haalt haar schouders op. ‘Geen idee eigenlijk.’
‘Nou, laat het dan maar uit uw hoofd’, zegt hij streng. En dan overhandigt hij haar zijn andere boterham, die ze dankbaar aanvaardt.