vrijdag 7 januari 2011

Lekker

Meneer Janus zit heerlijk te kanen in één van de fijnste restaurants die Nederland rijk is: het Ikea-restaurant waar men voor een euro kan ontbijten. Ja, het halve land zit en hangt er aan de tafels. Of men staat er bovenop. Men doet werkelijk alles om de heerlijke broodjes die alhier geserveerd worden te verorberen. Meneer Jansus vindt het een feest en hij spreekt dankbaar: 'Wat ben ik dankbaar dat ik hier tussen het volk mag eten.'
Ja, lieve mensen, wat is het leven op aarde toch buitenissig goedaardig. Als je er maar oog voor hebt. Vooral ook wanneer men bedenkt dat er overal van die Zweedse meubelwinkels zijn. En zo gaat meneer Janus weer huiswaarts, maar niet nadat hij eerst nog zo'n exquise ijsje heeft gekocht. Als hij wil wegrijden blijkt zijn autootje helemaal total-loss te zijn gereden door een ontbijtmaniak, een dikke meneer uit een Haagse achterstandswijk die zich elke morgen met grote snelheid naar de meubelgigant rept teneinde zich vol te stoppen met lekkers. Daarbij ramde hij vanmorgen het autootje van Janus, maar toen hij uitgestapt was, sprak hij de geruststellende woorden: 'O, nou dat wrak was toch al niks meer waard...'
Daar kan meneer Janus niets tegenin brengen. Sterker nog, stiekem moet hij de Hagenees gelijk geven en als hij wegrijdt maakt het autootje een deinende beweging. Er zitten slagen in zijn wielen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten