Toen ik een eindje door de landerijen had gefietst en het
dorp weer inreed zag ik een ambulance stoppen bij een laag huisje met een
tuintje ervoor. Door nieuwsgierigheid gedreven stuurde ik mijn rijwiel in de richting
van het huisje en liep met de ambulancebroeders mee naar binnen. In de keuken
lag een oudere heer op de grond te kermen, met als gevolg overlast voor de hele
straat. Ik zei: “Hé, gedraag je eens een beetje. Het kan nou wel zo zijn dat er
iets gebeurd is waardoor je hier op de grond ligt, maar dat is nog geen reden
om zulk een overlast te veroorzaken.”
Zo zie je maar weer: overlast komt vaak uit onverwachte
hoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten